Το μαγικό γενναίο καναρίνι

 

Το μαγικό γενναίο καναρίνι

 

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια φτωχή κοπέλα που έμενε σε ένα σπίτι μέσα στο δάσος.  Αυτή η κοπέλα αγαπούσε πάρα πολύ τα πουλάκια και τα τάιζε. Τα αγαπημένα της ήταν τα καναρινάκια.

 Καλημέρα κοκκινωπέ

καλημέρα κιτρινωπέ

καλημέρα φτερωτέ

για όλους είχε ονόματα……..χαιρετούσε κάθε μέρα τα πουλάκια ένα ένα

και ύστερα τα έδινε κανναβούρι

αυτά έτρωγαν κελαηδούσαν κι έφευγαν ευχαριστημένα……..

όλα άλλαξαν στη ζωή της όταν εμφανίστηκε ένα αγόρι στη ζωή της. Ένα αγόρι που περνούσε από το σπίτι της μια μέρα. Καλημέρα πριγκίπισσά μου της λέει ενώ καθάριζε την αυλόπορτα. Τα καναρινακια και κάθε λογής πτηνά περίμεναν να τα ταΐσει.

Μα δεν είμαι πριγκίπισσα…….κάνεις λάθος είμαι πολύ φτωχή σαν κι εσένα.

Το αγόρι ήταν ντυμένο πολύ φτωχικά κι έτσι υπέθεσε ότι ήταν πιο φτωχός από εκείνη. Αλλά ήταν πολύ όμορφο και η ηρωίδα μας το αγάπησε από την πρώτη στιγμή.

Δεν ξέρω ποιος είσαι αλλά σ αγαπώ του είπε.

Κι εγώ σ αγάπησα από την πρώτη στιγμή είπε το αγόρι. Κι έβγαλε απ την τσέπη του ένα κινητό. Πρώτη φορά η φίλη μας κρατούσε τελευταίας τεχνολογίας πράγμα!

-Μα πού το βρήκες εσύ αυτό το κινητό? Αυτό είναι αξίας!

-Το έκλεψα

-είσαι κλέφτης?

-ναι

-ᾱχου που έμπλεξα!

-Τι σε νοιάζει τι είμαι εγώ σου κάνω ένα δώρο γιατί σ αγάπησα…….

-Μα δεν μπορώ να δεχτώ το δώρο ενός κλέφτη…….είπε

-ναι αλλά εγώ σ αγαπάω…..κι αν μ αγαπάς κι εσύ και το δεχτείς σημαίνει πως μ αγαπάς κι εσύ

-εντάξει τότε το δέχομαι είπε η κοπέλα και πήρε το κινητό που της χάρισε το αγόρι

-πως σε λένε ρώτησε η κοπέλα το αγόρι…….

-κώστα απάντησε εκείνος-, εσένα?

-Ερμιόνη

-Χάρηκα..ελπίζω να σου αρέσει το δώρο μου είπε κι έφυγε

-πού θα σε ξαναδώ είπε η κοπέλα…….μα ήταν πια αργά το αγόρι είχε εξαφανιστεί

Πώς χρησιμοποίησε το κινητό η Ερμιόνη? Μα για τα πουλάκια φυσικά…………..

Τα τραβούσε με την κάμερα ενώ τραγουδούσαν………και μετά έδειχνε το περιεχόμενο της κάμερας στο καθένα από αυτά………..

Τα πουλάκια ξετρελαμένα πήγαιναν κάθε πρωί για να φάνε να τραγουδήσουν και να δούνε τον εαυτό τους και τα άλλα πουλάκια στην κάμερα

Το αγαπημένο της πουλί ήταν ο κοκκινωπός , ένα εξωτικό καναρίνι με κόκκινο χρώμα……..αλλά δεν ήταν μόνο αυτό…….ήταν ένα μαγικό καναρίνι με ανθρώπινη λαλιά που η Ερμιόνη το ήξερε

-κοκκινωπέ αγαπάω τον Κωστάκη, τον αγάπησα από την πρώτη στιγμή που τον είδα…. Τι να κάνω βοήθησέ με καναρινάκι μου γλυκό

-να ……… θα γράψω ένα τραγούδι για σένα για το αγόρι σου και θα του το τραγουδήσεις εσύ όταν ξαναέρθει

-Ευχαριστώ κοκκινωπέ πολύ

Το τραγουδάκι ήταν πολύ ωραίο η Ερμιόνη ξετρελάθηκε…….

_Μα θα του αρέσει του Κωστάκη??

_θα ξετρελαθεί κι εκείνος, είπε ο κοκκινωπός είμαι σίγουρος

Ο Κωστάκης ξαναπέρασε από το σπίτι της Ερμιόνης και αυτή άρχισε να τραγουδάει το τραγούδι που της έγραψε ο κοκκινωπός

_Τι πανέμορφο τραγούδι είπε ο Κωστάκης

_ευχαριστώ πρίγκιπά μου είπε η Ερμιόνη

_δεν είμαι πρίγκιπας……. Είμαι πολύ φτωχός μένω σ εκείνο το σπίτι απέναντί σας αν περάσεις αυτούς τους μεγάλους θάμνους θα το δεις

Πήγαν με την Ερμιόνη να δουν το σπίτι. Το σπίτι ήταν πολύ φτωχικό και παλιό…..

_με αγαπάς ακόμη Ερμιόνη?? Πολύ είσαι ο πρίγκιπάς μου……. Δεν σε πιστεύω…… αλλά ευχαριστώ, φύγε τώρα σε παρακαλώ είπε ο πρίγκιπάς της…….

Πρώτη φορά τον έβλεπε τόσο στεναχωρημένο και απόμακρο

_Τι να κάνω κοκκινωπέ?? Ο Κωστάκης δεν πιστεύει ότι τον αγαπάω

-Να γράψεις ένα τραγουδιστό γράμμα για τον πρίγκιπα που θα το ηχογραφήσεις με το κινητό που σου έδωσε και θα του το δώσεις πίσω για να το ακούσει στο κινητό του

-κι εμείς πως θα παίζουμε μετά κοκκινωπέ??

-Αρκετά καλά περάσαμε μαζί και σ ευχαριστώ Ερμιόνη για τις καλές στιγμές αλλά το κινητό ανήκει στον Κωστάκη τον πρίγκιπά σου

Ο κοκκινωπός της έγραψε πάλι ένα υπέροχο τραγουδάκι για τον Κωστάκη

Ευχαριστώ κοκκινωπέ μ αυτό το τραγούδι ο Κωστάκης θα με κάνει γυναίκα του

Την άλλη μέρα ο Κωστάκης περνούσε από το σπίτι της Ερμιόνης ενώ αυτή ηχογραφούσε το νέο τραγούδι

 

-τι υπέροχο τραγούδι κι αυτό είπε ο Κωστάκης…….. σε αγαπάω ακόμα πιο πολύ τώρα

-θα με παντρευτείς πρίγκιπά μου ……… όχι είμαι πολύ φτωχός είπε…. Και συννέφιασε πάλι το πρόσωπό του κι έφυγε

 

-τι θα κάνουμε κοκκινωπέ αγαπιόμαστε πολύ και δεν μπορούμε να παντρευτούμε επειδή είμαστε φτωχοί

-δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα κάναμε ότι μπορούσαμε

Εκείνη την ώρα εμφανίστηκε μια μέλισσα πετούσε απειλητικά προς τον κοκκινωπό και ήθελε να τον τσιμπήσει

Η Ερμιόνη κούνησε αμέσως το χέρι της προς τη μέλισσα κι έκανε

-ξου ξου

Η μέλισσα απομακρύνθηκε για λίγο και στη συνέχεια πήγε να επιτεθεί στην Ερμιόνη μετά άλλαξε γνώμη και πήγε να επιτεθεί πάλι στον κοκκινωπό, ευτυχώς όμως αποφάσισε τελευταία στιγμή να χαθεί τελείως κι εξαφανίστηκε στον ορίζοντα

-μου έσωσες τη ζωή Ερμιόνη της είπε ο κοκκινωπός κι άρχισε να κελαηδάει πιο χαρούμενος από ποτέ

 

_Γι αυτό που έκανες θα σε βοηθήσω να τα βρεις με τον Κωστάκη…….. ξέρεις υπάρχει ένας θησαυρός η φωλιά των μαργαριταριών λέγεται…….. την φυλάει ένας αετός …….. θα σας πάω εγώ εκεί εσένα και τον Κωστάκη θα πάρετε τα μαργαριτάρια και θα γίνετε πλούσιοι και θα παντρευτείτε έτσι………

-θαυμάσια ιδέα αλλά τους αετούς τους φοβάμαι πολύ…. Είπε η Ερμιόνη

-μη φοβάσαι θα είμαι κι εγώ εκεί είπε ο κοκκινωπός

Η Ερμιόνη είπε τα νέα στον Κωστάκη και ξεκίνησαν μαζί με το Κωστάκη για τη φωλιά των μαργαριταριών

-διψάω είπε ο Κωστάκης ……..ακόμα να φτάσουμε κι έχουμε ανέβει πολύ ψηλά!!!!!

-σσσσσσσσσσσσσσσσς………φτάσαμε

-ξαφνικά ένα δυνατό φως εμφανίστηκε μπροστά τους και καθώς χτυπούσε ο ήλιος όλα θόλωσαν….. ήταν τα μαργαριτάρια……….

-πω πω ποτέ δεν έχω δει τόσο ωραία μαργαριταρια……βασικά δεν έχω δει μαργαριτάρι ποτέ………

-σσσσσσσσσσς …..έκανε ο κοκκινωπός

Ξάφνου όλα σκοτείνιασαν…….ήταν ο μεγάλος αετός που όρμησε κατά πάνω τους στην Ερμιόνη και το Κωστάκη

Ο κοκκινωπός το είδε κι επιτέθηκε στον αετό

Το τέλος ήταν πολύ δυσοίωνο …….

Ο αετός δάγκωσε με το ράμφος του τον κοκκινωπό …… αίματα παντού

-κοκκινωπέ μου……κοκκινωπέ μου …… η Ερμιόνη έβαλε τα κλάμματα…..πως θα ζήσω χωρίς εσένα μη με αφήνεις μη πεθάνεις

Ένας άγγελος εμφανίζεται πάνω από το νεκρό πτώμα του κοκκινωπού φύγετε και ζήστε ευτυχισμένοι είπε ο άγγελος

Ο αετός χίμηξε κατά πάνω τους …. Επάνω στους δυο μας φίλους

Αυτοί κρύφτηκαν κάτω από τη φωλιά………..μόλις έφυγε βγήκαν έξω έβαλαν τα μαργαριτάρια στις τσέπες τους και κύλησαν από μια πελώρια τσουλήθρα κάτω

Όλα ήταν καλά………σχεδόν όλα δηλαδή……..ο κοκκινωπός είχε πεθάνει

Η Ερμιόνη κι ο Κωστάκης έκλαιγαν με το βλέμμα να κοιτάει τον ουρανό και προχωρούσαν μπροστά γι μια νέα αρχή χωρίς τον πανέξυπνο και θαρραλέο κοκκινωπό…….